Productie White Wilderness
Hugo Wilmar en zijn vrouw Mary werken vanaf december 1954 tot en met de herfst van 1955 aan de productie van Disney’s True Life Adventure film “White Wilderness”. Ze verblijven in Coral Bay, Southampton Island, Canada.
Engelandvaarder, avonturier, topfotograaf en filmmaker
Hugo Wilmar en zijn vrouw Mary werken vanaf december 1954 tot en met de herfst van 1955 aan de productie van Disney’s True Life Adventure film “White Wilderness”. Ze verblijven in Coral Bay, Southampton Island, Canada.
In 1951 gaat Hugo Wilmar Wildlife Management studeren aan de University of Wisconsin.
In het eerste semester van 1951 werkt Hugo Wilmar voor de University News Service. Hij maakt portretten van de “big shots” die aan de universiteit van Wisconsin werken. Ook werkt hij voor de Wisconsin Conservation Department. Voor hen werkt hij de afschotcijfers van waterwild tijdens het jachtseizoen uit. Zijn studie vind hij maar zo-zo.
In het voorjaar van 1951 reist Hugo Wilmar met jounalist Kemming drie maanden door Spanje en Portugal. Het zal zijn laatste reis in dienst van Uitgeverij De Spaarnestad zijn. Hugo maakt een indrukwekkende fotoserie op kleuren grootbeeld negatief van de tonijnvangst.
In mei 1949 trekt Hugo Wilmar door Congo. Hij trekt vijf dagen met een Pygmeeën-stam op. Ze willen in het oerwoud op olifanten jagen. Dagenlang loopt hij wadend door mangrove bossen, vechtend met lianen om een olifantenspoor te volgen. Uiteindelijk weten ze een aap te bemachtingen.
In de periode december 1948 tot en met mei 1949 reist Hugo Wilmar door Zuid-Afrika ne Belgisch Congo. Hier maakt hij spectaculaire beelden van de wilde dieren in het Krugerpark.
Na zijn verterk uit Indonesië gaat Hugo Wilmar per vrachtboot naar het Caribisch gebied. Hier maakt hij reportages van de nederlandse Antillen, Surniame, Cuba, Haïti, Jamaica en Venezuela.
Omstreeks maart 1950 fotografeert fotografeert Hugo WilmarKeizer Haile Selassi van Ethiopie. Foto gemaakt door Wolf Kielich
Nadat Hugo in mei is afgezwaaid als marinier, gaat hij als “Civil Officer” aan de slag voor Uitgeverij De Spaarnestad. Hij gaat begin juli terug naar indonesie.
In mei 1947 zwaait Hugo Wilmar af als militair. Hij is het niet eens met de censuur van de Nederlandse Marine Voorlichtingsdienst. Alleen zijn “goed nieuws” foto’s worden in Nederlands gepubliceerd. De foto’s van de ware (en zware) omstandigheden, waarin de Nederlandse Mariniers moeten opereren blijft in de donkere kamer achter.